Warto uświadomić sobie, że
człowiek w ogóle, a zwłaszcza człowiek w procesie pracy, jest najtrudniejszym do
obsługi biokomputerem i można o nim i jego możliwościach, przede wszystkim
intelektualnych i organizacyjnych, pisać prawie w nieskończoność; coraz to inaczej.
Mając w pamięci prace wielu autorów zastanawiałem się: pisać nie pisać?
Postanowiłem napisać, ale nieco inaczej. Zamieściłem więc te zagadnienia, które
akcentowałem na wykładach mocniej niż inne, a które nie zawsze wchodzą w zestaw
kanonów tematycznych z przedmiotu: Zarządzanie Zasobami Ludzkimi.
Wykorzystałem też
wieloletnie kontakty ze studentami, szczególnie studiów dla pracujących, zbierając ich
opinie na temat zarządzania zasobami ludzkimi w polskich przedsiębiorstwach o różnej
formie własności. Stworzyło to uogólnione poglądy pracowników na współczesne
(kapitalistyczne) problemy kierowania. Zanotowane uwagi wydają się czasem tak celne i
dogłębne, że po prostu grzechem byłoby pozostawić je nie opublikowane. Mam nadzieję,
że są również warte przeczytania.
Dr Waldemar Stelmach ma
dyplomy socjologa, politologa i filozofa. Doktorat obronił w Akademii Nauk Społecznych w
Moskwie. Jest profesorem Wyższej Szkoły Promocji w Warszawie. Wykłada także na innych
uczelniach: socjologię i ZZL. Jest znanym recenzentem książek z tej dziedziny. Zawsze
jednak w centrum jego zainteresowań naukowych i praktycznych są ludzie, ich działania,
losy... Również wtedy, kiedy pracował jako tokarz, walcownik, brygadzista na lakierni,
wicedyrektor wydawnictw czy działacz społeczny. Studiował w Polsce i za granicą.
Opublikował ponad 100 artykułów naukowych i popularno-naukowych (nie licząc
kilkuletniej działalności felietonisty), jest współautorem i autorem 9 pozycji
książkowych. Jedna z nich (Drugie oblicze 'Solidarności') otrzymała nagrodę
ministerialną. Pisze także powieści i opowiadania. Prywatnie pasjonuje się
literaturą, wędrówkami po górach i jazdą na rowerze.
224 strony