Mówimy, słuchamy, rozmawiamy.
Piszemy, czytamy, korespondujemy.
Każde z tych zachowań tworzy wokół siebie pewną kulturę, a wszystkie
razem tworzą kulturę komunikacji językowej. A tak naprawdę - po prostu całą kulturę
człowieka.
Wymiana myśli, komunikacja, w której role są wymienne: raz jesteśmy
nadawcami, za chwilę odbiorcami - czyli językowa interakcja, która najczęściej ma
postać rozmowy, głównie dialogu, czasem korespondencji (tradycyjnej lub elektronicznej)
- to najbardziej naturalne zachowanie językowe. Nie znaczy to jednak, że nie ma tu
pewnych reguł - a reguły tworzą ograniczenia, ale i dają nam możliwości. Za jedną z
najbardziej pożądanych cech społecznych uznawana jest sprawność komunikacyjna. Pomaga
nam ona wyrazić to, co chcemy, w sposób taki, jak chcemy. Książka "Wiem, co
mówię..." uczy, jak tę sprawność komunikacyjną osiągnąć.
Spis treści:
WSTĘP
ROZDZIAŁ 1
O używaniu języka
ROZDZIAŁ 2
Rozmowa i jej sfery
ROZDZIAŁ 3
Zrozumieć i dać się zrozumieć
ROZDZIAŁ 4
Konflikt i porozumienie
ROZDZIAŁ 5
Role
ROZDZIAŁ 6
Dominacja i równość. Partnerstwo
ROZDZIAŁ 7
Wprost i nie wprost
ROZDZIAŁ 8
Poprawność
ROZDZIAŁ 9
Stosowność
ROZDZIAŁ 10
Etykieta
ROZDZIAŁ 11
Mowa a pismo
ROZDZIAŁ 12
Rozmowa bez rozmówcy
ROZDZIAŁ 13
Rozmowa o rozmowie, zabawy językiem
148 stron, B5, oprawa miękka