EPISTOMOLOGICZNA ROLA OBRAZU FOTOGRAFICZNEGO ŁUKASZEWICZ A.A. Bankowa.pl

Epistemologiczna rola obrazu fotograficznego

Obraz cyfrowy wprowadza rewolucję w formy postrzegania tożsamości oraz otaczającego nas świata. Pracuje na rzecz tożsamości rozplenionej, oderwanej od zakładanego podłoża, multiplikującej się, relacyjnej, zmiennej. Jednostki pozbawione uniwersalnej istoty odnajdują się w innym niż dotychczas świecie, stanowiącym system wzajemnych połączeń a nie hierarchię bytów.

System wzajemnych połączeń stanowi odejście od perspektywy racjonalnego indywidualizmu oraz od świata podzielonego na istotę i formę, na byt i jego przejawy. Wraz z przekroczeniem tych źródłowych dla kultury Zachodu dualizmów świat i człowiek odzyskują całościowość. Można mówić tu o pewnego rodzaju holizmie, wskazującym, że wszystko jest ze wszystkim połączone interakcyjnie. Taką nową perspektywę epistemologiczną proponuję nazwać „epistemologią jak gdyby”, wprowadzającą „podmiot tak jakby”.

Aleksandra Łukaszewicz-Alcaraz

Wstęp

1. Obraz w perspektywie antropologicznej
1.1. Podporządkowanie obrazu jedynemu Słowu
1.2. Żywy obraz
1.3. Systemy dyskursywne i percepcja symboliczna
1.4. Specyfika medium fotografii

2. Kwestia tożsamości
2.1. Tożsamość jako projekt i konstrukcja
2.2. Ślady pamięci
2.3. Puste jądro obrazu tożsamości
2.4. Połowiczność człowieka

3. Metody upodmiotowiania przez fotografię
3.1. Świetlne poświadczenie
3.2. Fotografia jako własność
3.3. Konserwatyzm fotografii klasycznej

4. Obraz poza przedstawieniem
4.1. Częściowa autonomia fotografii artystycznej
4.2. Polityczność wyobraźni
4.3. Poza fotografię

Zakończenie

Bibliografia

256 stron, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy pocztą e-mail lub telefonicznie,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.