Brzydkie słowa, brudny dźwięk
Muzyka jako przekaz kształtujący styl życia subkultur młodzieżowych
Punk’s not dead
. Stare hasło, które pamiętam z
koncertów sprzed trzydziestu lat, powraca echem, gdy czytam książkę doktora Michała
Jana Lutostańskiego. Przy czym zawołanie to odnosi się nie tylko do punk rocka, lecz
także subkultur młodzieżowych jako takich.
Książka Lutostańskiego była dla mnie podróżą sentymentalną, przywołującą z
pamięci to i owo. W kulturze, która zwykła traktować to, co zdarzyło się przed
pięciu laty, jak zamierzchłą, paleolityczną niemal przeszłość, jest to cenne i
znaczące. Po prostu.
Mariusz Czubaj
profesor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie
Brzydkie słowa, brudny dźwięk to efekt kilkuletnich prac empirycznych nad
subkulturami młodzieżowymi w Polsce.
Pierwsza jej część dotyczy przyjętego modelu komunikacyjnego między muzykami a
słuchaczami w tychże grupach oraz zastosowanej triangulacji metodologicznej.
Druga skupia się na nadawcach oraz analizie przekazu w piosenkach ośmiu zespołów.
Trzecia zaś kładzie nacisk na słuchaczy w subkulturach z uwzględnieniem stworzenia
modeli idealnych ich członków, a kończy się odtworzeniem modelu łączącego nadawców
i odbiorców przekazu komunikacyjnego.
Książka ta ma na celu ukazanie kluczowej roli, jaką w subkulturach odgrywa
muzyka; może zainteresować nie tylko socjologów, lecz także kulturoznawców,
muzykologów czy medioznawców.
Michał Jan Lutostański – socjolog, doktor nauk społecznych i
absolwent Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich w Szkole Wyższej Psychologii
Społecznej w Warszawie. Jego działalność naukowa skupia się na młodzieży oraz
muzyce. Pracownik instytutu badawczego TNS Polska, gdzie zajmuje się ilościowymi
badaniami konsumenckimi. Członek Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii. Autor
wielu publikacji oraz wystąpień konferencyjnych. Zdobywca I miejsca w Konkursie o
Nagrodę Publiczności na Najlepsze Wystąpienie podczas XIV Kongresu Badaczy Rynku i
Opinii 2013 r.
Przedmowa
Rozdział 1. Założenia teoretyczne
1.1. Definicja subkultur
1.2. Badania subkultur w Polsce
1.3. Wybór subkultur do badania
1.4. Muzyka jako medium
1.5. Okoliczności przekazu
1.6. Model komunikacyjny
1.7. Metodologia
1.7.1. Przekaz
1.7.2. Nadawcy
1.7.3. Odbiorcy
Rozdział 2 . Nadawcy oraz przekaz w piosenkach
2.1. Subkultura metali
2.1.1. Metale i ich muzyka
2.1.2. Muzycy o swojej twórczości
2.1.3. Przekaz w piosenkach
2.1.4. Inne elementy przekazu
2.2. Subkultura hip-hopowa
2.2.1. Hip-hopowcy i ich muzyka
2.2.2. Muzycy o swojej twórczości
2.2.3. Przekaz w piosenkach
2.2.4. Inne elementy przekazu
2.3. Subkultura punkowa
2.3.1. Punki i ich muzyka
2.3.2. Muzycy o swojej twórczości
2.3.3. Przekaz w piosenkach
2.3.4. Inne elementy przekazu
2.4. Subkultura skinheadów
2.4.1. Skinheadzi i ich muzyka
2.4.2. Muzycy o swojej twórczości
2.4.3. Przekaz w piosenkach
2.4.4. Inne elementy przekazu
2.5. Porównanie nadawców oraz przekazu czterech subkultur
2.5.1. Porównanie przekazu
2.5.2. Porównanie nadawców
Rozdział 3. Odbiorcy przekazu
3.1. Młodzież a muzyka
3.2. Słuchacze zaangażowani kontra niezaangażowani
3.3. Demografia członków subkultury
3.4. Przynależność do subkultury
3.5. Muzyka słuchana przez subkultury
3.6. Muzyka a subkultury
3.7. Normy i styl życia subkultur młodzieżowych
3.8. Typy idealne uczestników subkultur młodzieżowych
Zakończenie
Bibliografia
Literatura
Wywiady z zespołami
Strony internetowe
Wykaz rycin i tabel
Aneks 1 – ankieta ilościowa z członkami subkultur
Subkultura
Muzyka
Normy, wartości, styl życia
Metryczka
304 stron, Format: 15.0x21.0cm, oprawa miękka
