DOTKLIWE PRZESTRZENIE STUDIA O RYTMACH ŚMIERCI SZTURC WŁ. Bankowa.pl

Dotkliwe przestrzenie

Studia o rytmach śmierci

Zbiór studiów Włodzimierza Szturca jest wyrazem świadomości, że w dramacie ludzkiego życia najważniejsza staje się „scena ostatnia”.

Autor z uwagą i wrażliwością przygląda się różnym tekstom artystycznym, by śledzić tropy zmagań z tanatycznym wyzwaniem. Pozostaje w kręgu swoich bliskich: książka ma charakter intymny. Poświadcza własną biografię przez doświadczenie i lekturę, tworzy przestrzeń spotkania z Księgą (Biblią, mitologiami, tradycjami teologicznymi i filozoficznymi) i z osobami (własną rodziną, Słowackim, Wyspiańskim, Beckettem, Artaudem). Dramat i teatr widziane są tu w bogactwie innych konstelacji literackich i kulturowych. Dramatyczność staje się pojęciem uniwersalnym, a nie gatunkowym.

Dotkliwe przestrzenie. Studia o rytmach śmierci to trzecia z książek prof. dr hab. Włodzimierza Szturca traktująca o sztuce, metafizyce i człowieku. Po Szkicach o wrażliwości ludzkiej i Szkicach o namiętności autor poddaje refleksji rytm śmierci. To książka znakomita, w której elegancja myśli współzawodniczy z elegancją słowa.

Bohaterami Dotkliwych przestrzeni są artyści, filozofowie i ich dzieła. Dzieła wyrastające ze spotkania – jak pisze autor – „tamtego świata”, ale także z trwogi, lęku i pasji. Centralną część książki tworzą refleksje dotyczące twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Prezentowana interpretacja Akropolis jest prawdziwym popisem kunsztu teatrologa, historyka kultury, literatury, znawcy mitów i architektury. Dramat odczytany zostaje jako intymna wypowiedź poety. Trudna sztuka eseju znajduje w osobie Włodzimierza Szturca jednego ze swoich współczesnych mistrzów.

Z recenzji dr. hab. Kazimierza Adamczyka

Od autora 7

I. Luterańskie pieśni żałoby 13
II. Dom. Nauka czytania 21
III. Luter. Apokalipsa 31
IV. Dzieje grzechu. Erotyka muzyczna 51
V. Pożegnanie ikony 61
VI. Eleuzis Słowackiego 73
VII. Akropolis – rytm nocy, rytmy świtu 89
VIII. Wyspiański. Rytmy mowy 121
IX. Wersologika Tuwima 141
X. Ironia romantyczna. Tworzyć–niszczyć 157
XI. Ironia – stan po destrukcji 181
XII. Ostinato śmierci. Narracje 193
XIII. Artaud. Pisanie jest doszczętne 207

Nota 217
Indeks nazwisk 219

224 strony, Format: 15.5x23.5cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy pocztą e-mail lub telefonicznie,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.