Nowe wspólnoty w Polsce na przełomie XX i XXI wieku
Praca Małgorzaty Dmochowskiej będzie inspirującą lekturą dla tych, którzy
pragną diagnozować osobliwości polskiego społeczeństwa i jego moralności publicznej
po 1989 roku i czynić to w kontekście nieustannie istotnego dla teorii społecznej
Wielkiego Pytania, mianowicie pytania o Wspólnotę, jej źródła, mechanizmy i funkcje.
Otrzymujemy interesujący przyczynek do dyskusji teoretycznej o osobliwościach
Polski w okresie transformacyjnym. Autorka wskazuje na zdolność społeczeństwa
polskiego do radzenia sobie z nowymi bodźcami kulturowymi i cywilizacyjnymi, a także z
różnorodnością tempa modernizacji w Polsce.
Wstęp
I.Metoda badań oraz dobór przypadków
II.Historia idei i teorii wspólnotowych - od Platona do Maffesolego
Wielcy filozofowie i wielkie utopie - od Platona przez Francisa Bacona do Jeana Jacques‘a
Rousseau
"Nowożytna" historia wspólnot: Ferdinand Tonnies, Charles Horton Cooley, Emile
Durkheim, Florian Znaniecki
Nowe typy wspólnot: wspólnota wyobrażona Benedicta Andersona, wspólnota ochronna
Barriego Newmana, nowoplemiona Michaela Maffesolego
III.Rozważania o wspólnotach na kanwie dyskusji o społeczeństwie obywatelskim
i jego powinnościach
Komunitaryzm - walka o wspólnotę autentyczną
Wspólnoty obywatelskie. Wspólnoty intencjonalne. Komuny
Wspólnoty lokalne, organizacje pozarządowe, ruchy społeczne - polski krajobraz wspólnotowy
Wspólnoty okazjonalne
Społeczności lokalne i ich kondycja w Polsce potransformacyjnej
Wspólnoty lokalne czy intencjonalne?
IV.Polska w okresie przedtransformacyjnym i podczas transformacji
Dwie cechy polskiej transformacji: anomia i "ponowoczesność"
V.Wspólnoty współczesne w Polsce - analiza przypadków
Wspólnoty ochronne jako "lek na cale zło"
Nowoplemiona
Wspólnoty wyobrażone, wspólnoty sieciowe
Zakończenie
Bibliografia
260 stron, Format: 15.0x23.0cm, oprawa miękka