English version

• polskie
podział tematyczny
 
• anglojęzyczne
podział tematyczny
 
Newsletter:

• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu
 
Informacje:

• o księgarni

• koszty wysyłki

• kontakt

• Cookies na stronie

Tożsamość prawnika jako wykonawcy roli zawodowej

W niniejszej publikacji pytanie o tożsamość prawnika jako wykonawcy roli zawodowej rozpatrywane jest z punktu widzenia możliwego konfliktu między moralnością zawodową a moralnością prywatną.

Standardowa koncepcja roli prawnika proponuje kształtowanie tożsamości w oparciu o moralność zawodową, która zakłada jeśli nie wyłączenie, to daleko posuniętą marginalizację możliwej sytuacji konfliktu między tym, co intersubiektywne, a tym, co jednostkowe. Podejmowane przez prawnika czyny powinny być rozpatrywane jako działanie instytucjonalne, za które on indywidualnie nie odpowiada. Służyć ma to jasnemu rozróżnieniu sfery zawodowej od pozostałych aktywności w przestrzeni społecznej. Separacja ta, traktowana jako narzędzie argumentacyjne (pozwalające dystansować się od czynności zawodowych), stać się jednak może opisem osoby wykonującej rolę albo argumentem służącym uzasadnianiu czynności jako instytucjonalnej, za którą się nie odpowiada, przy jednoczesnym podejmowaniu decyzji według własnego uznania.

Obie formy wykonywania roli autor pracy uważa za niebezpieczne. Dlatego przedstawia projekt dialogicznego ujęcia roli prawnika. Propozycja ta w swym zamierzeniu redefiniuje pojęcie roli, które zakłada się w standardowej koncepcji. Proponowana redefinicja ma i tę konsekwencję, że pytanie o tożsamość prawnika jako wykonawcy roli odczytuje się jako obejmujące swym zakresem również kondycję człowieka pełniącego rolę zawodową.

Publikacja adresowana jest do przedstawicieli środowiska akademickiego oraz praktyki prawniczej (zwłaszcza osób zaangażowanych w działalność samorządów, stowarzyszeń poszczególnych zawodów prawniczych), których interesuje kwestia roli prawników w sferze społeczno-instytucjonalnej, etyka zawodów prawniczych.

Przemysław Kaczmarek – doktor nauk prawnych, adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, członek Rady Instytutu Etyki Prawniczej.

Wykaz skrótów

Podziękowania

Wprowadzenie
1. Przedmiot i cele pracy
2. Konstrukcja pracy
3. Uzasadnienie wyboru tematu pracy
4. Ustalenia terminologiczne i założenia pracy

ROZDZIAŁ I. O wyborze tożsamości prawnika jako wykonawcy roli w dyskursie prawniczym
1. Uwagi wstępne
2. Tożsamość prawnika: oczekiwania społeczne wobec roli prawników
zestawione z przyjmowanym modelem poznania prawa
3. Tożsamość prawnika w autonomicznym a responsywnym modelu prawa
4. Tożsamość prawnika z perspektywy dwóch strategii kształtowania roli zawodowej
5. Uwagi końcowe

ROZDZIAŁ II. Tożsamość prawnika w standardowej koncepcji roli zawodowej
1. Uwagi wstępne
2. Tożsamość prawnika w koncepcjach roli kształtowanych na podstawie strategii zasłaniającej
3. Problem lojalności oraz integralności moralnej w koncepcjach roli prawnika kształtowanych na podstawie strategii zasłaniającej
4. Standardowa koncepcja roli prawnika jako przykład zastosowania strategii zasłaniającej
5. Krytyka standardowej koncepcji roli prawnika
6. Tożsamość wykonawcy poleceń: zarzut redukcjonizmu wobec standardowej koncepcji roli prawnika
6.1. Tożsamość wykonawcy poleceń: dwa ujęcia
6.2. Odpowiedzialność zbiorowa jako mechanizm neutralizacji moralnej odpowiedzialności
6.3. Posłuszeństwo autorytetowi jako mechanizm neutralizacji moralnej odpowiedzialności
7. Uwagi końcowe

ROZDZIAŁ III. Trzy projekty praktyki prawniczej w polskim dyskursie teoretycznoprawnym wobec problemu tożsamości wykonawcy poleceń
1. Uwagi wstępne
2. O odpowiedzialności dyskursu w kształtowaniu wyobrażenia o badanym przedmiocie
3. O sposobie kształtowania tożsamości prawnika w trzech teoriach praktyki prawniczej
3.1. Pytanie o tożsamość prawnika w holizmie interpretacyjnym
3.2. Pytanie o tożsamość prawnika w juryscentryzmie
3.3. Pytanie o tożsamość prawnika w wielopłaszczyznowej teorii etyki prawniczej
4. Trzy projekty praktyki prawniczej wobec problemu tożsamości wykonawcy poleceń
5. Uwagi końcowe

ROZDZIAŁ IV. Moralna odpowiedzialność w etyce komunikacyjnej i etyce odpowiedzialności wobec problemu tożsamości wykonawcy poleceń
1. Uwagi wstępne
2. Moralna odpowiedzialność w etyce komunikacyjnej
2.1. Problem ugruntowania etyki komunikacyjnej
2.2. Sposób kształtowania tożsamości podmiotu
2.3. Roszczenie do uniwersalizacji
3. Moralna odpowiedzialność w etyce odpowiedzialności
3.1. Problem ugruntowania etyki odpowiedzialności
3.2. Sposób kształtowania tożsamości podmiotu
3.3. Problematyzacja roszczenia do uniwersalizacji: identyczność a różnica
4. Uprawomocnienie moralnej odpowiedzialności w etyce komunikacyjnej i etyce odpowiedzialności - próba porównania
5. Uwagi końcowe

ROZDZIAŁ V. Dialogiczny projekt roli zawodowej prawnika
1. Uwagi wstępne
2. Etyka komunikacyjna wobec problemu tożsamości wykonawcy poleceń
2.1. Etyka komunikacyjna na ławie oskarżonych
2.2. Etyka komunikacyjna i etyka odpowiedzialności jako dwie formy dialogiczności
3. Pojęcie roli zawodowej: problem sprawstwa
4. Redefinicja roli zawodowej prawnika z perspektywy dialogicznej
4.1. Podwójny wymiar sprawstwa
4.2. Podwójny wymiar moralnej odpowiedzialności
5. Dialogiczny projekt roli zawodowej prawnika jako remedium na tożsamość wykonawcy poleceń?
6. Uwagi końcowe

ROZDZIAŁ VI. Dialogiczny projekt roli zawodowej prawnika jako postulat etyczny
1. Uwagi wstępne
2. Argument z moralności instytucjonalnej
2.1. O zobowiązaniu, jakie wiąże się z wykonywaniem roli adwokata
2.2. O zobowiązaniu, jakie wiąże się z wykonywaniem roli prokuratora
3. Argument z moralności społecznej
3.1. Standardowa koncepcja roli prawnika: zarzut redukcjonizmu
3.2. Zorganizowana nieodpowiedzialność prawa jako możliwy koszt redukcjonizmu
3.3. "Banalne zło" jako możliwy koszt redukcjonizmu
4. Argument z moralności indywidualnej
5. Uwagi końcowe

Zakończenie
1. Ramy pracy: o redukcjonizmie w roli zawodowej prawnika
2. Co zmienia dialogiczny projekt roli zawodowej prawnika względem standardowej koncepcji?
2.1. Odpowiedzialność moralna jako cecha dialogicznej roli prawnika
2.2. Sprawstwo jako cecha dialogicznej roli prawnika
2.3. Narracyjność jako cecha dialogicznej roli prawnika
2.4. Znaczenie praktycznego osądu jako cecha dialogicznej roli prawnika

Wykaz wykorzystanej literatury

Wykaz pozostałych wykorzystanych źródeł

248 stron, oprawa miękka