Krótkowzroczność jest
charakterystyczną cechą współczesnej cywilizacji, przeszkadza racjonalnemu pojmowaniu
rzeczywistości i racjonalnej polityce, zwłaszcza w krajach pozostających w tyle za
postępem cywilizacyjnym. W takiej właśnie sytuacji znalazła się Polska.
Stawiając powyższą
diagnozę, Autor podejmuje filozoficzne rozważania nad przewidywalnością przyszłych
zmian, analizuje "syndrom globalnego kryzysu cywilizacyjnego", często
określany jako zagrożenia globalne.
Analiza globalna służy
Autorowi jako podstawa rozważań nad historyczną i obecną sytuacją Polski oraz nad
wpływem, jaki w przyszłości mogą wywrzeć na nasz kraj zmiany światowych układów
geostrategicznych.
Duża część książki
jest poświęcona transformacji systemowej - głównemu dziś przedmiotowi polityki.
Rozważaniom ekonomiczno-instytucjonalnym towarzyszy tu obserwacja filozoficzna. Autor
wysuwa tezę, zgodnie z którą jednym ze źródeł niepowodzeń w procesie transformacji
jest dogmatyzm myślenia ignorującego racjonalność pragmatyczną. Tę część
książki można niewątpliwie uznać za równie interesującą, co kontrowersyjną.
Profesor Józef Pajestka
jest z wykształcenia prawnikiem i ekonomistą, członkiem Polskiej Akademii Nauk, byłym
profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcje dyrektora Instytutu Planowania i
dyrektora Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN. Jest autorem wielu publikacji książkowych
polskich i obcojęzycznych. Ostatnio jego zainteresowania naukowe koncentrują się na
problematyce globalnej i zagadnieniach filozofii i antropologii społecznej. W 1990 roku
wydał swoją podstawową w tej dziedzinie książkę Prolegomena globalnej
racjonalności człowieka (O racjonalność ewolucji cywilizacyjnej), a także Economic
Theorizing and New Challenges in Human Evolutionary Process, a w 1991 roku - Polskie
frustracje i wyzwania. Od połowy lat siedemdziesiątych Autor jest członkiem Klubu
Rzymskiego, przez ponad dwadzieścia lat był członkiem Komitetu Planowania Rozwoju
Organizacji Narodów Zjednoczonych.
249 stron