English version

• polskie
podział tematyczny
 
• anglojęzyczne
podział tematyczny
 
Newsletter:

• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu
 
Informacje:

• o księgarni

• koszty wysyłki

• kontakt

• Cookies na stronie

Monografia jest studium na temat struktury przestępstwa i poszczególnych płaszczyzn przypisania przestępności czynu, w szczególności rozumienia bezprawności w prawie karnym.

Autor analizuje relacje zachodzące między realizacją znamion czynu zabronionego a bezprawnością, między bezprawnością (okolicznościami wyłączającymi bezprawność) a zawinieniem(okolicznościami wyłączającymi winę). Omawia podstawy materialne i skutki rozróżniania tych elementów przestępstwa oraz sytuacje graniczne między bezprawnością i winą, przede wszystkim kontrowersyjne w nauce prawa karnego zagadnienie błędu co do znamienia okoliczności wyłączającej bezprawność. Próbuje również udzielić odpowiedzi na pytanie, czy bezprawność w strukturze przestępstwa powinna być rozumiana jako sprzeczność zachowania z porządkiem prawnym traktowanym jako całość, czy też ma ona prawnokarny charakter, określany specyficzną teleologią tej gałęzi prawa.

Spis treści: 

Wykaz skrótów
str. 7
Wstęp
str. 15
Rozdział I
Systematyka przestępstwa
str. 23
Rozdział II
Istota czynu zabronionego (Tatbestand) a bezprawność
str. 215
Rozdział III
Podstawy i konieczność rozróżnienia między bezprawnością a winą w prawie karnym
str. 329
Rozdział IV
Okoliczności wyłączające bezprawność (Rechtfertigungsgründe) i okoliczności wyłączające winę (Entschuldigungsgründe) - aspekt materialny
str. 442
Rozdział V
Urojenie znamienia kontratypu a problem struktury przestępstwa
str. 513
Bibliografia
str. 577

644 strony, A5, oprawa twarda