Ogłosiliśmy już śmierć Boga, człowieka, podmiotu i autora – czy
nadszedł też czas na ogłoszenie śmierci teorii? Czy po postmodernizmie,
postkolonializmie, poststrukturalizmie żyjemy w epoce post-teoretycznej? Terry Eagleton
odpowiada: „Nie możemy być nigdy «po teorii», ponieważ nie istnieje refleksyjne
ludzkie życie bez niej”.
Koniec teorii to polemika ze współczesną fantazją o niezależnym,
kierowanym wolą mocy podmiocie. Jest to też próba opisu świata globalnego kapitalizmu
i „wojny z terrorem”, w którym postęp ciągle oznacza przede wszystkim postęp
technik panowania i wyzysku. Eagleton przystępuje do tego poważnego zadania z
lekkością felietonisty, swadą gawędziarza i pasją zaangażowanego intelektualisty.
Brytyjski profesor rozprawia się z ograniczeniami współczesnej myśli,
krążącej ciągle jałowo wokół problemów „klasy, rasy i genderu”. Sięga po
Arystotelesa i Marksa, Freuda i św. Augustyna. Upomina się o wspólnotowy wymiar
ludzkiej egzystencji. I o miłość. Miłość stawia ponad autonomię, Jezusa – ponad
Fausta, dobre życie we wspólnocie – ponad wolę mocy. Łącząc Marksa z Grekami,
socjalizm z chrześcijaństwem Eagleton stawia nas wszystkim przed fascynującym
wyzwaniem. Nie tylko intelektualnym.
Wśród dzisiejszych anglojęzycznych krytyków kultury nie sposób znaleźć kogoś
ważniejszego niż Eagleton.
„The Guardian”
To wyjątkowa okazja, by rozkoszować się sztuką krytyki kultury społeczeństwa w
najczystszej postaci! [...] Koniec teorii wskazuje nie tylko na to, co nastąpi po
zmierzchu ponowoczesnych studiów kulturowych. To też wspaniały przykład teorii, która
będzie żyła jeszcze długo po „śmierci teorii”.
Slavoj Žižek
NOTA WSTĘPNA
1.Polityka amnezji
2.Rozkwit i upadek teorii
3.Ścieżka do postmodernizmu
4.Straty i zyski
5.Prawda, cnota i obiektywność
6.Moralność
7.Rewolucja, fundamenty i fundamentaliści
8.Śmierć, zło i niebyt
POSTSCRIPTUM POSŁOWIE
Bartosz Kuźniarz Samotność i socjalizm
INDEKS
240 stron, A5, oprawa miękka