English version

• polskie
podział tematyczny
 
• anglojęzyczne
podział tematyczny
 
Newsletter:

• Zamów informacje o nowościach z wybranego tematu
 
Informacje:

• o księgarni

• koszty wysyłki

• kontakt

• Cookies na stronie

Czasowa i przestrzenna charakterystyka ekstremalnych poziomów wód Morza Bałtyckiego

Prawdziwym wyznacznikiem tej pracy jest to, iż zebrane dane hydrologiczne są danymi wysokiej rozdzielczości z pomiarem poziomu morza przeprowadzanym co godzinę. Taka właściwość danych źródłowych, połączona z długim, 51-letnim okresem analizowanych zjawisk, nie była spotykana w dotychczasowych pracach badawczych dotyczących hydrologii Morza Bałtyckiego i daje szerokie możliwości analityczne, zwłaszcza w zakresie krótkookresowych wahań poziomu morza podczas sytuacji sztormowych. Dzięki szczegółowym danym można na przykład zobrazować chwilowy stan topografii powierzchni Bałtyku, który faktycznie już wystąpił w dowolnym dniu i godzinie wielolecia 1960–2010.

Drugim ważnym wkładem niniejszej pracy w badania Morza Bałtyckiego była próba uwzględnienia w analizach ekstremalnych poziomów morza czynnika tzw. fali barycznej („poduszki wodnej” pod niżem), czyli zniekształcenia powierzchni morza przez szybki i głęboki niż baryczny. Dotychczas czynnik ten był niedoceniony w literaturze światowej, a na plan pierwszy w publikacjach z zakresu oceanografii wysuwana była aktywna rola wiatru, co odbywało się ze szkodą dla wytłu­maczenia mechanizmu kształtowania zdarzeń ekstremalnych, jakimi są powodzie w strefie brzegowej morza lub zbyt niskie poziomy morza zagrażające bezpieczeństwu żeglugi czy stabilności budowli hydrotechnicznych.

Ze wstępu

1. Wprowadzenie. Cel i zakres pracy

2.Charakterystyka fizjograficzna obszaru badań
2.1. Podział Bałtyku
2.2. Hydrografia i batymetria poszczególnych akwenów Morza Bałtyckiego
2.3. Ogólna cyrkulacja wód bałtyckich
2.4. Elementy klimatu regionu Morza Bałtyckiego. Główne wskaźniki cyrkulacji atmosfery
2.5. Niże baryczne na Północnym Atlantyku i nad Morzem Bałtyckim
2.6. Charakterystyka pola wiatru nad akwenami Morza Bałtyckiego

3. Uwarunkowania ekstremalnych poziomów wód Morza Bałtyckiego
3.1. Czynniki kształtujące poziomy wód Morza Bałtyckiego
3.2. Definicje i kryteria wydzielenia wezbrań sztormowych
3.3. Wezbrania sztormowe na Bałtyku – przegląd literatury
3.4. Geneza ekstremalnych poziomów wód na Morzu Bałtyckim
3.4.1. Udział napełnienia Bałtyku w kształtowaniu się ekstremalnych poziomów morza
3.4.2. Czynnik wiatrowy w generowaniu wezbrań sztormowych i ekstremalnych poziomów morza
3.4.3. Deformacja powierzchni morza przez dynamiczny i głęboki niż baryczny

4. Problematyka zróżnicowania geodezyjnych poziomów referencyjnych i rejestracji poziomów wód dla wybrzeży Morza Bałtyckiego
4.1. Harmonizacja poziomów odniesienia Morza Bałtyckiego. System EVRS
4.2. Historyczny przegląd pionowych systemów wysokościowych w państwach nadbałtyckich. Metodyka przeliczenia danych pomiarowych do jednego poziomu referencyjnego

5. Materiał i metodyka jego opracowania
5.1. Materiał badawczy
5.1.1. Serie obserwacyjne poziomów morza
5.1.2. Mapy synoptyczne, wartości ciśnienia atmosferycznego, parametry wiatru oraz dane batymetryczne
5.1.3. Problemy braku danych w wieloletnich seriach obserwacyjnych poziomów morza stacji wodowskazowych
5.2. Metodyka opracowania materiału pomiarowego
5.2.1. Metody analiz wzajemnych relacji poziomów morza pomiędzy stacjami wodowskazowymi akwenów Morza Bałtyckiego
5.2.2. Prawdopodobieństwo teoretycznych poziomów wody. Rozkłady statystyczne
5.2.3. Analizy statystyczne ekstremalnych poziomów morza oraz wezbrań sztormowych
5.2.4. Metody opisu sytuacji sztormowych wraz z udziałem czynnika podciśnienia (fali barycznej)
5.2.5. Wizualizacja parametrów ekstremalnych poziomów wód Morza Bałtyckiego w programie ArcGIS
5.2.6. Korelacje pomiędzy wskaźnikami cyrkulacji atmosfery a ekstremalnymi i średnimi poziomami morza

6. Ekstremalne poziomy wód Morza Bałtyckiego w wieloleciu 1960–2010
6.1. Zmienność średniego poziomu morza w wieloleciu
6.2. Analiza ekstremalnych poziomów morza w wieloleciu 1960–2010
6.2.1. Analizy zmian wysokich poziomów morza i wezbrań sztormowych
6.2.2. Analizy zmian niskich poziomów morza
6.2.3. Ogólne tendencje zmian w ekstremalnych poziomach morza
6.3. Geograficzny wzorzec rozmieszczenia ekstremalnych poziomów wód Morza Bałtyckiego
6.4. Prawdopodobieństwo wystąpienia ekstremalnych poziomów wód na stacjach wodowskazowych Morza Bałtyckiego

7. Analiza sezonowych ekstremalnych poziomów wód w okresie 1960–2010
7.1. Przebieg zmian poziomów morza w ciągu roku. Poziomy charakterystyczne
7.2. Rozkład przestrzenny sezonowych ekstremalnych poziomów morza oraz miesięczna częstość występowania wezbrań sztormowych na poszczególnych stacjach wodowskazowych Morza Bałtyckiego
7.3. Korelacje pomiędzy wskaźnikami cyrkulacji strefowej (NAO, AO) oraz południkowej (SCAND) atmosfery a maksymalnymi, minimalnymi i średnimi poziomami morza

8. Charakterystyka sytuacji sztormowych na Bałtyku
8.1. Główne typy wezbrań sztormowych
8.2. Przebieg poszczególnych sytuacji sztormowych
8.2.1. Przykłady sytuacji sztormowych typu wiatrowego
a) Sytuacja z 17–20 stycznia 1983 roku
b) Sytuacja z 10–14 stycznia 1987 roku
c) Sytuacja z 3–5 listopada 1995 roku
8.2.2. Przykłady sytuacji sztormowych typu podciśnieniowego (z dynamicznym niżem)
a) Sytuacja z 17–19 października 1967 roku
b) Sytuacja z 15–16 listopada 2001 roku
c) z Sytuacja 7–10 stycznia 2005 roku
8.2.3. Przykłady sytuacji sztormowych typu mieszanego (typ ciśnieniowo-wiatrowy)
a) Sytuacja z 30 listopada – 2 grudnia 1999 roku
b) Sytuacja z 3–4 grudnia 1999 roku
8.3. Ogólne charakterystyki analizowanych sytuacji sztormowych

9. Zróżnicowanie podatności akwenów Morza Bałtyckiego na występowanie ekstremalnych poziomów wód
9.1. Akweny szczególnie narażone na ekstremalne wysokie poziomy morza
9.1.1. Zatoka Fińska
9.1.2. Zatoka Ryska wraz z Zatoką Parnawską
9.1.3. Botnik Północny
9.2. Akweny o najgłębszych obniżeniach sztormowych i najczęstszych niskich poziomach morza – Zatoka Kilońska i Zatoka Meklemburska
9.3. Akweny najmniej narażone na występowanie ekstremalnych poziomów morza – szwedzkie wybrzeża Bałtyku Centralnego i Północnego
9.4. Akweny Bałtyku o pośrednim stopniu ryzyka występowania ekstremalnych poziomów morza
9.4.1. Botnik Południowy oraz północno-wschodnia część Bałtyku Północnego
9.4.2. Bałtyk Południowy
9.4.3. Cieśniny Duńskie oraz cieśniny Kattegat i Skagerrak

10. Różnice pomiędzy danymi rzeczywistymi poziomu morza a danymi prognostycznymi na podstawie modelu HIROMB dla Morza Bałtyckiego
10.1. Charakterystyka modelu HIROMB
10.2. Porównanie rzeczywistych danych poziomów Morza Bałtyckiego z danymi prognostycznymi modelu HIROMB dla wybranych zdarzeń sztormowych

Podsumowanie
Bibliografia
Załączniki
Summary

265 stron, Format: 21.5x30.4, oprawa miękka