W obrębie problematyki badawczej autor wyróżnił: l) zarządzanie turystyką przez
władze państwowe, 2) kadry w turystyce, 3) bazę materialną turystyki, 4)
działalność turystyczną w różnych środowiskach i organizacjach oraz 5) formy ruchu
turystycznego. (...) W tym celu sięgnął on do niezwykle bogatych źródeł, zarówno
archiwalnych, jak i prasowych oraz stricte literaturowych. (...) To, co zostało w
omawianym dziele zaprezentowane, wymagało wieloletniej i benedyktyńskiej pracy, dlatego
też stanowi ona ważny przyczynek do historii turystyki w Polsce.
z recenzji prof. zw. dr. hab. Z. Krawczyka
W sprawie kierunku rozwoju turystyki istnieją różne punkty widzenia. Uznanie jej za
autonomiczną sferę życia ma w Polsce zarówno zwolenników, jak i przeciwników, jest
zatem kwestią dyskusyjną. Zainteresowała ona A. Chmielą, który podjął niełatwą
próbę rekonstrukcji procesu dziejowego turystyki w Polsce, zwłaszcza jej uwarunkowań i
ewolucji po drugiej wojnie światowej. (...) Praca wnosi nową wiedzę, jest monografią
pionierską, pierwszym w tym zakresie opracowaniem naukowym.
z recenzji prof. zw. dr. hab. B. Woltmanna
Aleksy Chmiel - absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu
Warszawskiego. Doktor nauk o kulturze fizycznej (AWF Poznań - Zamiejscowy Wydział
Kultury Fizycznej w Gorzowie Wikp.). Od 2002 roku nauczyciel akademicki w Katedrze
Turystyki ALMAMER Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Warszawie. Specjalizuje się w
problematyce historii i teoretycznych podstaw turystyki oraz problematyce krajoznawczej.
Doświadczenie w dziedzinie turystyki i krajoznawstwa zdobywał w trakcie zawodowej
służby wojskowej jako wykładowca historii wojskowości. Wówczas - jako działacz PTTK
- organizował liczne imprezy turystyczne. Członek Polskiego Towarzystwa Naukowego
Kultury Fizycznej. Autor wielu artykułów z zakresu historii turystyki publikowanych w
uznanych czasopismach naukowych i branżowych.
431 stron, B5, miękka oprawa