Cormac McCarthy
Trzecia książka z serii Mistrzowie Literatury Amerykańskiej, poświęcona twórczości
Cormaca McCarthy`ego, uznawanego za jednego z czterech, obok Thomasa Pynchona, Dona
DeLillo i Philipa Rotha, najważniejszych powieściopisarzy amerykańskich. Jego styl bywa
niekiedy porównywany do twórczości Williama Faulknera i Hermana Melville`a.
Cormac McCarthy, jeden z najbardziej oryginalnych twórców literatury
amerykańskiej po II wojnie światowej, urodził się w 1933 roku w Providence w stanie
Rhode Island, a wychował w Knoxville w Tennessee. Debiutancką powieść Strażnik sadu
wydał w 1965 roku. Ta książka - jak i kolejne trzy osadzone w przedwojennych lub późniejszych
realiach Południa - wpisuje się w regionalną tradycję literacką, odzwierciedlając
zarazem znamienne dla tego pisarza zakorzenienie w konstrukcjach archetypowych,
symbolicznych bądź mitycznych. Gdy McCarthy przeniósł się w latach 70. na Południowy
Zachód - najpierw osiadł w Teksasie, a potem w Nowym Meksyku, gdzie mieszka do dziś -
zmienił scenerię swoich powieści i sięgnął po szczególny amerykański rodzaj
pisarstwa regionalnego, jakim jest western. W kontrowersyjnym Krwawym południku
wykorzystał ten gatunek w sposób rewizjonistyczny, a w Rączych koniach - które
przyniosły mu sławę - nostalgiczny. Popularność pisarza wzrosła jeszcze bardziej
dzięki ekranizacjom dwóch książek wydanych po 2000 roku: To nie jest kraj dla starych
ludzi i Drogi. Oprócz dziesięciu powieści McCarthy ma w swym dorobku dwie sztuki
teatralne i dwa oryginalne scenariusze filmowe. Jest laureatem ważnych nagród
literackich, m.in. National Book Award, National Book Critics? Circle Award, Pulitzera i
PEN/Bellow.
Marek Paryż
Cormac McCarthy: „Nie ma czegoś takiego jak życie bez rozlewu krwi” 7
Alicja Piechucka
Dawno temu w Tennessee albo ubodzy krewni Emersona ( Strażnik sadu ) 17
Maciej Masłowski
Ślepa przemoc świata ( W ciemność ) 45
Julia Fiedorczuk
Pułapki empatii ( Dziecię boże ) 73
Marek Paryż
Ku poetyce absurdu ( Suttree ) 95
Zofia Kolbuszewska
Dlaczego ostatnie słowo nie należy do sędziego Holdena, czyli rzecz o dziecku i
neobarokowej apoteozie materialności ( Krwawy południk ) 111
Adam Lipszyc, Piotr Paziński i Mikołaj Wiśniewski
Kto się boi sędziego Holdena? (rozmowa o Krwawym południku ) .
127
Agnieszka Kotwasińska
Ukryta geometria losu albo o niestabilności opowieści (Trylogia Pogranicza)
153
Anna Warso
Żyjemy w strasznych czasach ( To nie jest kraj dla starych ludzi )
171
Kacper Bartczak
Realizm jako zawierzenie (Droga) 185
Marek Paryż
Zamknąć ostatnie drzwi (The Stonemasoni Sunset Limited ) 215
234 strony, Format: 13.5x21.0cm, oprawa miękka