|
TYBET PŁONIE
OSER wydawnictwo: DIALOG, 2016, wydanie Icena netto: 25.00 Twoja cena 23,75 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Tybet płonie
Słowo „samospalenie” (chiń. zifen) nie oddaje pełni
indywidualnego i politycznego znaczenia tego aktu. Jeśli ugrzęźniemy w podobnych określeniach,
nie pojmiemy, co dzieje się dziś w Tybecie, lub zrozumiemy to opacznie. Wielu zdaje się
sądzić, że to działanie przeciwko sobie, widząc w nim samobójstwo w płomieniach, które
wznieca się własnymi rękoma. Gdyby wszakże ostatecznym celem była śmierć, po co
zadawać sobie męczarnie trawienia ogniem każdego skrawka ciała?
W tym właśnie tkwi klucz do zrozumienia: samospalenie jest
nade wszystko najdobitniejszym, najdrastyczniejszym aktem oporu i przywracania dumy,
podejmowanym przez zwykłych ludzi, którzy jak my wszyscy wzdragają się na samą myśl
o tak straszliwym bólu. Strajk głodowy jest uznanym i szanowanym medium sprzeciwu,
samospalenie zaś odrzucamy, bowiem nie jesteśmy w stanie nie tylko zaakceptować, ale
nawet wyobrazić sobie związanej z nim męki. Nie musimy jej przecież znosić, a jedynie
przyjąć do wiadomości, by uświadomić sobie potęgę odwagi, która ciska kruche ciało
w ogień w proteście przeciw tyranii.
Mimo sugerującej to nazwy nasze samospalenia nie są sprawą
jednostkową. Fakt, że działanie z myślą o innych określamy słowem zawierającym
egoistyczną cząstkę „samo”, świadczy o nędzy naszego języka.
Może tybetańskie protesty należałoby odróżniać od innych
nową nazwą? W cenzurowanym chińskim internecie młodzi Tybetańczycy mówią najczęściej
metaforycznie o „zapalaniu światła” lub „ofierze światła”, przydając
oddawaniu życia dla wspólnego dobra wymiar praktyki religijnej. Inni używają określenia
„zapalenie lampki”. Jak na ołtarzu, przed posągiem Buddy.
(fragment rozdziału "Samospalenie jako protest")
„Tybet to niezwykle trudny przypadek, test przestrzegania praw
człowieka w Chinach i na świecie, wielka próba dla międzynarodowych standardów
sprawiedliwości, których nikomu nie wolno lekceważyć ani ignorować. Do tej pory zdążył
przynieść upokorzenie dokładnie wszystkim.”
Ai Weiwei
Oser - tybetańska pisarka i "poetka, która zapomniała się bać",
pełni rolę "dziennikarki społecznej" i jednoosobowej agencji informacyjnej;
jest laureatką wielu międzynarodowych wyróżnień.
Prolog
Dlaczego Tybetańczycy idą w ogień?
Protestujący
Państwowa cenzura i oszczerstwa
Lhasa: zmartwychwstanie apartheidu
Samospalenie jako protest
Ramię w ramię
Przypisy
108 stron, Format: 20.5x13.0cm, oprawa miękka
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy pocztą e-mail lub telefonicznie, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|