Jak rozmawiać z dziećmi kiedy ktoś umiera
Nie jesteśmy w stanie zabezpieczyć dzieci przed życiowymi tragediami, ale możemy ułatwić
im przejście przez nie, otwarcie reagując na ich pytania.
Moja mama umiera. Co mogę zrobić
Czy Bóg mnie też zabierze, skoro jestem grzeczna
Wiąż mam koszmary! Co zrobić, żeby się tak nie bać
Czy zapomnę tatę Co będzie, jeśli go zapomnę
Pytania zadawane przez dzieci pozwalają zajrzeć do ich duszy – są lustrem, w którym
odbijają się ich myśli i uczucia. Często odzwierciedlają lęki i obawy, o które łatwiej
jest im zapytać, niż byłoby wyrazić je wprost.
Śmierć wydaje się nam naturalnym przeciwieństwem dzieciństwa – stąd odruch u dorosłych,
by chronić dzieci przed cierniem jej nieuchronności. Gdy umiera ktoś w rodzinie czy w
gronie bliskich, nie wiemy, jak zachować się w stosunku do dzieci, i często milczymy w
nadziei, że to je chroni. Jednak znakomicie wyczuwają one, kiedy coś przed nimi
zatajamy, i powoduje to u nich dodatkową utratę oparcia we własnym środowisku
uczuciowym.
Jak powiedzieć o tym, że zmarł ktoś bliski
Czy pozwalać na ostatnie pożegnanie z dziadkiem, babcią
Czy zabierać dzieci na pogrzeb
Jak przygotować je do tych uroczystości
Czy wspominać z nimi zmarłego
W jaki sposób go wspólnie upamiętnić
Zamierzeniem tej książki jest ukazanie prostych, bezpośrednich dialogów na temat śmierci,
które ułatwią otwarty przebieg komunikacji. Taki niewymuszony język pozwala dorosłym
na okazanie właściwych reakcji, które spełnią potrzeby małych ludzi i będą dla
nich źródłem siły.
120 stron, Format: 13.0x20.5cm, oprawa miękka
