Żywi czy martwi?
Porwania ludzi w Meksyku jako narzędzie terroru
Ponad dwadzieścia tysięcy osób w Meksyku uznaje się dziś za zaginione. Ni żywi,
nie martwi, bez tożsamości, bez ochrony prawnej, bez nadziei na odnalezienie. Ofiary
zaginięć, w które uwikłany jest aparat władzy. Autor nie tylko przedstawia problem,
ale też szuka przyczyn zjawiska i łączy pozornie niezwiązane ze sobą fakty. To
wszystko pozwala mu odkryć przerażającą prawdę – wymuszone zaginięcia to
narzędzie terroru państwa, z którego zyski czerpie przestępczość zorganizowana i
międzynarodowe koncerny.
„Żywi czy martwi?” to dziennikarskie śledztwo ujawniające przerażające
rozmiary procederu. Na podstawie rozległych badań w terenie, rozmów z ocalałymi
ofiarami uprowadzeń i rodzinami zaginionych, wywiadów z politologami, działaczami i
funkcjonariuszami państwowymi Federico Mastrogiovanni kreśli ponurą panoramę
złożonego zjawiska, które na pierwszy rzut oka zdaje się pozbawione wszelkiego sensu.
Dowiadujemy się, że przymusowe zaginięcia były sposobem Hitlera na pozbycie się
niewygodnych osób, a Meksyk jest pierwszym krajem, który stosuje tę metodę po drugiej
wojnie światowej. Poznajemy historie pojedynczych osób, a każda z nich dotyka innego
problemu – zaginięć nielegalnych imigrantów, przypadkowych zaginięć niewinnych
ludzi w trakcie operacji policyjnych, walk między grupami przestępczymi czy chęci
kontrolowania terenów bogatych w zasoby naturalne. Cały świat dowiedział się o tym
procederze we wrześniu 2014 roku, kiedy miało miejsce głośne zaginięcie 43 studentów.
Prolog. Tak zwane wymuszone zaginięcie
Wstęp. Przypadkowe ofiary
1. Alan
2. Migranci i Zetas
3. Wymuszone zaginięcie: specjalność meksykańska
4. Ocaleni
5. Szeryf Galaktyki
6. Matka jest tylko jedna. Państwa brak
7. Nepomuceno
8. Nieobecni
9. Na terytorium Zetas: wymuszone zaginięcia w stanie Coahuila
10. Co zostało po "El Pozolero"
11. Alan, część druga: jak kończy się wymuszone zaginięcie
12. Nacht und Nebel, niemand gleich (Noc i mgła, już nie ma nikogo)
13. Czterdziestu trzech z Ayotzinapy
14. Czego nauczyliśmy się od GIEI
Bibliografia
Podziękowania
336 stron, Format: 14.0x20.5cm, oprawa miękka