Animacja w systemie zależności instytucjonalnych
Uwarunkowania rozwoju animacji społeczno-kulturalnej na tle polskiej polityki
kulturalnej po 1989 roku
Animacja społeczno-kulturalna jako nowatorski sposób organizowania działalności
społecznej i kulturalnej spopularyzowała się w Polsce z początkiem lat
dziewięćdziesiątych XX wieku i stała się pewnego rodzaju odpowiedzią na dominującą
w okresie PRL koncepcję scentralizowanego upowszechniania kultury. Innowacyjnością
podejścia zafascynowani byli zarówno teoretycy, jak i praktycy działalności
społeczno-kulturalnej, czego skutkiem stały się uruchomienie akademickich kierunków
kształcenia w zakresie animacji, zmiana nazewnictwa wielu instytucji zajmujących się
działalnością społeczno-kulturalną, a także organizacja rozlicznych spotkań
służących wymianie doświadczeń praktyków czy refleksji teoretyków nad tym nowym
zjawiskiem.
Autorka prezentowanej książki poszukuje odpowiedzi na pytanie o uwarunkowania
rozwoju tej edukacyjnej strategii działalności społeczno-kulturalnej w naszym kraju. Na
podstawie przeprowadzonych badań można wnioskować, że animacja w działalności
kulturalnej w pierwszym dziesięcioleciu transformacji skierowana została na
niekorzystną dla swego rozwoju ścieżkę, warunkowaną nikłym wsparciem procesu jej
implementacji ze strony polityki kulturalnej państwa. Brak strukturalnego umocowania
dziedziny doprowadził do tego, że jej rozwój opierał się na pojedynczych inicjatywach
i działaniach, nie zaś na rzetelnie zaprojektowanym procesie profesjonalizacji.
„Rozprawa jest kompendium wiedzy na temat przemian w
polityce kulturalnej i organizacji życia kulturalnego w naszym kraju lat powojennych, ze
szczególnym wyeksponowaniem przekształceń okresu transformacji społeczno-kulturowej
zainicjowanej wydarzeniami 1989 roku. (…) Na tle szczegółowego opisu tych zjawisk
najbardziej wartościowe w jej warstwie treściowej wydaje się ukazanie licznych
uwarunkowań opisywanego zjawiska. Owe uwarunkowania to stymulatory i bariery rozwoju
animacji społeczno-kulturalnej w naszym kraju”.
Z recenzji prof. zw. dra hab. Tadeusza Aleksandra
Beata Cyboran – dr nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki,
wykładowca w Instytucie Pedagogiki UJ na specjalności animacja społeczno-kulturowa.
Teoretyk i praktyk działalności animacyjnej. Jej zainteresowania naukowe obejmują
analizę uwarunkowań aktywizacji społecznej i kulturalnej dorosłych w środowiskach
lokalnych. Autorka publikacji naukowych z zakresu andragogiki i animacji
społeczno-kulturalnej.
Wstęp
I. Polityka kulturalna obszarem wsparcia rozwoju animacji społeczno-kulturalnej
1. Animacja jako koncepcja pedagogiczna w działalności społeczno-kulturalnej
Definicje i charakterystyka zjawiska
Interpretacja pojęcia w polskiej literaturze przedmiotu
Koncepcje animacji jako działalności kulturalnej
Koncepcje animacji w obszarze pracy środowiskowej
Bariery i ograniczenia w praktykowaniu animacji społeczno-kulturalnej
2. Polityka kulturalna jako dziedzina polityki publicznej
Pojęcie i zakres polityki kulturalnej
Cele i funkcje polityki kulturalnej
Modele polityki kulturalnej
Podmioty i instrumenty realizacji polityki kulturalnej
II. Badania polityki publicznej przestrzenią konceptualizacji analizy
uwarunkowań rozwoju animacji społeczno-kulturalnej w Polsce
1. Polityka publiczna i jej badanie
Pojęcie i współczesne modele polityki publicznej
Sposoby tworzenia i prowadzenia polityki publicznej
Badania nad implementacją polityki publicznej
Podejście instytucjonalne w badaniach polityki publicznej
Potencjał eksplanacyjny poth dependencew badaniu polityki publicznej
2. Koncepcja badań nad uwarunkowaniami rozwoju animacji społeczno-kulturalnej.
Współczesne kierunki badań nad polityką kulturalną
Czynniki warunkujące profesjonalizację animacji jako praktyki edukacyjnej
Aplikacja koncepcji path dependence do badań nad rozwojem animacji
Cel i problematyka badawcza w kontekście przyjętych założeń koncepcyjnych oraz opis
procedury badawczej
III. Transformacja systemowa a rozwój animacji społeczno-kulturalnej w Polsce
1. Przemiany w polskiej polityce kulturalnej okresu powojennego
Sektor kultury i polityka kulturalna państwa w okresie PRL
Polityka kulturalna w okresie przełomu lat osiemdziesiątych
Początki transformacji ustrojowej i jej konsekwencje dla sektora kultury
Polityka kulturalna w latach dziewięćdziesiątych
Polityka kulturalna wobec wejścia Polski do Unii Europejskiej
Polityka kulturalna a zmiana społeczna po 1989 roku
2. Rozwój animacji w obszarze pracy socjalnej w Polsce
Zmiana systemowa w pomocy społecznej po 1989 roku
CAL-owski model animacji środowiska lokalnego
Animacja w organizowaniu społeczności lokalnej
Tendencje w profesjonalizacji pracowników socjalnych i animatorów społecznych
IV. Uwarunkowania pofityczno-administracujne rozwoju animacji
społeczno-kulturalnej na poziomie państwowym i samorządowym w Polsce
1. Polityka kulturalna państwa a rozwój animacji
Prawne instrumenty kształtowania polityki kulturalnej państwa
Animacja i demokracja kulturalna w dokumentach programowych i strategicznych
polityki kulturalnej państwa
Polityka kulturalna w świetle Strategii Rozwoju Kapitału Społecznego
Animacja w implementacji polityki kulturalnej państwa
2. Miejsce animacji w samorządowej polityce kulturalnej
Kierunki polityki kulturalnej na szczeblu samorządowym
Proces tworzenia lokalnej polityki kulturalnej
Podmioty realizujące lokalną politykę kulturalną
Strategia animacyjna w działaniach społeczno-kulturalnych na poziomie lokalnym
Współpraca sektora rządowego i samorządowego w polityce kulturalnej
V. Uwarunkowania instytucjonalne rozwoju animacji społeczno-kulturalnej jako
strategii działania i koncepcji kształcenia w Polsce
1. Miejsce animacji społeczno-kulturalnej w działalności domów kultury
Rozwój domów kultury w Polsce
Kondycja współczesnych domów kultury
Działania na rzecz poprawy funkcjonowania domów kultury
2. Dom kultury jako modelowa przestrzeń praktykowania animacji
W kierunku społecznościowych domów kultury
Innowacje w uspołecznianiu instytucjonalnej działalności kulturalnej
3, Koncepcje kształcenia animatorów społeczno-kulturalnych
Animator - specyfika zawodu
Proces kształcenia animatorów w Polsce
Role zawodowe animatorów
Spór o kompetencje zawodowe animatorów
VI. Możliwości wsparcia rozwoju animacji społeczno-kulturalnej w Polsce
1. Redefiniowanie polityki kulturalnej szansą/ograniczeniem rozwoju animacji
Nowe tendencje w definiowaniu polityki kulturalnej
Kultura stymulatorem rozwoju społecznego i gospodarczego
Czynniki skutecznej transformacji polskiej polityki kulturalnej
2. Przemiany w kulturze stymulatorami rozwoju animacji społeczno-kulturalnej w Polsce
Uspołecznianie kultury przestrzenią rozwoju animacji
Ruchy obywatelskie w kulturze impulsem do rozwoju animacji w Polsce
Przesłanki wyjścia z "wyznaczonego szlaku rozwojowego" animacji
społeczno--kulturalnej w Polsce
W poszukiwaniu modelu polityki kulturalnej wspierającego rozwój animacji
społeczno-kulturalnej - podsumowanie
Bibliografia
376 stron, Format: 15.5x23.5cm, oprawa miękka
