Konstrukcja prawna, wdrażanie i realizacja budżetu zadaniowego we Francji i w Polsce
Budżet zadaniowy wprowadzony został w wielu krajach jako metoda usprawniania
realizacji zadań publicznych. W większości państw Zachodnich rozważania nie
koncentrują się wokół zasadności stosowania budżetu zadaniowego (gdyż jest to tam
oczywiste), lecz dotyczą sposobu wykorzystania go do rzeczywistej poprawy alokacji
środków publicznych.
Choć w Polsce pierwsze prace nad wdrożeniem zadaniowego budżetu państwa podejmowane
są od 2006 r., jego konstrukcja prawna jest dalece niedoskonała, a sposób jego
realizacji wymaga istotnych zmian.
Braki te są widoczne zwłaszcza na tle francuskich doświadczeń, co nie oznacza jednak,
że we Francji zostały rozstrzygnięte wszystkie istotne kwestie (charakter
niedookreślony ma m.in. odpowiedzialność zarządcza).
Analizując poszczególne elementy budżetu w układzie zadaniowym w Polsce nie
można uznać, że budżet zadaniowy został w Polsce właściwie wdrożony:
- niezdefiniowany podmiot odpowiedzialny za realizację zadania,
- w wielu przypadkach brak powiązania celów z miernikami i trudności w ich
opracowywaniu,
- oddolna procedura opracowywania budżetu w układzie zadaniowym,
- brak informatycznego powiązania układu zadaniowego wydatków z układem tradycyjnym,
- brak rzeczywistej kontroli efektywności i skuteczności wydatkowania środków
publicznych.
Trudno zatem oczekiwać, by w najbliższych latach budżet tradycyjny mógł zostać
zastąpiony budżetem zadaniowym.
Aby stało się to możliwe, konieczne jest dokonanie gruntownych zmian w zakresie
metodologii jego opracowywania tak, by w wyniku wprowadzenia w Polsce budżetu zadaniowego
w ujęciu prawnym możliwe było jego sprawne i bezkonfliktowe wykonywanie, uzyskiwanie
rzetelnych informacji o efektach oraz ich rzeczywistej kontroli.
Wobec powyższego w publikacji z jednej strony opisano teoretyczne aspekty budżetu
zadaniowego, zaś z drugiej praktyczne problemy jego wdrażania.
Wprowadzenie
Rozdział 1. Istota budżetu zadaniowego
1.1. Kwestie terminologiczne
1.2. Budżet zadaniowy instrumentem nowego zarządzania publicznego
1.3. Budżet tradycyjny a budżet zadaniowy
1.4. Rodzaje budżetu zadaniowego
1.5. Paradygmat budżetowania zadaniowego
1.6. Wnioski
Rozdział 2. Racjonalizacja wydatków publicznych
2.1. Geneza racjonalizacji wydatków publicznych
2.2. Pierwsze doświadczenia Francji i Polski w zakresie racjonalizacji wydatków
publicznych
2.3. Etapy wdrażania budżetu zadaniowego we Francji i w Polsce
2.4. Organy wspierające wdrażanie budżetu zadaniowego
2.5. Przyczyny wprowadzenia budżetu zadaniowego we Francji i w Polsce
2.6. Wnioski
Rozdział 3. Prawne i praktyczne problemy dotyczące francuskiego i polskiego
budżetu zadaniowego
3.1. Ewaluacja polityk publicznych wsparciem budżetu zadaniowego
3.2. Konstrukcja prawna budżetu zadaniowego
3.3. Klasyfikacja funkcjonalna (zadaniowa) wydatków
3.4. Budżet zadaniowy elementem budżetu rezultatów (budżetu programów)
3.5. Opracowywanie budżetu zadaniowego
3.6. Systemy informatyczny wspomagający planowanie i ewidencjonowanie wydatków w
układzie zadaniowym
3.7. Budżet zadaniowy na szczeblu samorządu terytorialnego
3.8. Budżet zadaniowy a kryzys finansów publicznych
3.9. Wnioski
Rozdział 4. Oceny wykonania budżetu zadaniowego i odpowiedzialność za jego
realizację we Francji i w Polsce
4.1. Cele i mierniki instrumentem pomiaru efektywności i skuteczności na poszczególnych
szczeblach klasyfikacji funkcjonalnej
4.2. Trudności w opracowywaniu i stosowaniu celów i mierników
4.3. Wykonywanie budżetu zadaniowego i autonomia zarządcza
4.4. Odpowiedzialność zarządcza
4.5. Kontrola wykonania budżetu zadaniowego
4.6. Metody rachunkowości w budżecie zadaniowym
4.7. Wnioski
Rozdział 5. Porównanie wybranych dziedzin we francuskim i w polskim budżecie
zadaniowym
5.1. Wprowadzenie
5.2. Organy władzy publicznej
5.3. Sądy powszechne
5.4. Kultura
5.5. Wnioski
Wnioski końcowe
Bibliografia
181 stron, B5, oprawa miękka
